این منبع «بینش‌ها و ملاحظات اخلاقی» (ICE) با هدف پشتیبانی از اعضای حرفهٔ کوچینگ در ارزیابی و تصمیم‌گیری‌های مرتبط با مسائل اخلاق حرفه‌ای تدوین شده است. مقصود از این بیانیه‌های ICE آن است که برای متخصصان ICF در مسیر یادگیری و فهم هر یک از استانداردهای مندرج در «آیین‌نامه اخلاقی ICF» پشتوانه‌ای فراهم آورد و به ارتقای آگاهی اخلاقی، بصیرت و تفکر نقادانه در این حوزه یاری رساند.

این متن نه می‌تواند و نه می‌کوشد که تمامی شدت و پیچیدگی‌های درگیر در فرایند تصمیم‌گیری اخلاقی را در بر گیرد. بلکه با نگاهی مکمل نسبت به «آیین‌نامه اخلاقی ICF» طراحی شده است.

ایده‌ها و اطلاعات ارائه‌شده در این سند حاصل مشارکت داوطلبان «تیم بازبینی آیین‌نامه اخلاقی ICF»، «جامعهٔ عمل اخلاق حرفه‌ای ICF»، گروه «Ethics Water Cooler»، «هیئت بازبینی مستقل» و سایر منابع آگاه و ارزشمند است. بینش‌ها و ملاحظات مطرح در این سند بنا دارند بازتاب‌دهنده، پاسخ‌گو و گشوده به بازتنظیم در متن شرایط جاری کوچینگ باشند.

در حالی‌که «آیین‌نامه اخلاقی ICF» (CoE) در فواصل زمانی معین مورد بازبینی و اصلاح قرار می‌گیرد، سند ICE ماهیتی زنده دارد که به‌طور ادواری مورد بازاندیشی، و در صورت اقتضا، به‌روزرسانی و تکمیل می‌شود. ICE با هدف ارائهٔ منبعی پویا که بازتاب‌دهندهٔ اندیشه‌های روز و معاصر در باب مسائل گوناگون اخلاقی است، تدوین شده است. از متخصصان ICF دعوت می‌شود که بیانیه‌های ICE را همراه با استانداردهای مرتبط CoE همچون منابعی برای تأمل در رفتار حرفه‌ای خود و نیز به‌منظور آگاهی‌بخشی و ارتقای تصمیم‌گیری اخلاقی به‌کار گیرند.

چنانچه دیدگاه یا پرسشی دربارهٔ ICE دارید، لطفاً آن را به نشانی زیر ارسال فرمایید:
ethics@coachingfederation.org

استاندارد 1.1
بخش 1: توافق‌نامه‌های مربوط به همکاری با مراجع و/یا حامی

به‌عنوان یک متخصص ICF، من:
1.1 پیش از آغاز کوچینگ، با مراجع(ان)، حامی(ان) و/یا سایر طرف‌های درگیر که کوچ در ارتباط مستقیم با آنان قرار دارد، به‌منظور توضیح ماهیت کوچینگ و هم‌آفرینی یک توافق‌نامهٔ کوچینگ در خصوص نقش‌ها، مسئولیت‌ها، محرمانگی، ترتیبات مالی و دیگر ابعاد همکاری کوچینگ، ارتباط برقرار می‌کنم.

ICE برای استاندارد 1.1

این استاندارد بر مسئولیت متخصص ICF در برقراری ارتباط و توضیح ماهیت کوچینگ برای مراجعان، حامیان و سایر طرف‌های درگیر پیش از آغاز فرآیند کوچینگ تأکید دارد. این ارتباط، فرصتی است برای:

• به‌اشتراک‌گذاری فرایند کوچینگ و مزایای آن؛
• روشن‌سازی انتظارات در خصوص جزئیات و پیامدهای کوچینگ؛
• گفت‌وگو درباره حقوق و مسئولیت‌های تمام طرف‌های دخیل، از جمله مراجعان، حامیان، مدیران، ناظران و کارکنان منابع انسانی.

به‌عنوان بخشی از این فرایند، متخصص ICF با همهٔ طرف‌های درگیر همکاری می‌کند تا یک توافق‌نامهٔ کوچینگ هم‌آفرینانه شکل گیرد که در آن نقش‌ها، مسئولیت‌ها، محرمانگی، ترتیبات مالی و سایر جنبه‌های حیاتی همکاری کوچینگ به‌روشنی تعریف شده باشد. این توافق‌نامه به‌طور صریح حقوق، نقش‌ها و تعهدات متخصص ICF، مراجع، حامی (در صورتی‌که فردی مجزا از مراجع باشد) و هر نهاد دیگری همچون نمایندگان کوچینگ یا پلتفرم‌های واسط را مشخص می‌سازد.

این استاندارد از متخصص ICF می‌خواهد که آیین‌نامهٔ اخلاقی و فرایند بررسی رفتار اخلاقی (ECR) را چه به‌صورت مکتوب و چه شفاهی با تمام طرف‌های درگیر به اشتراک بگذارد. یکی از شیوه‌های پیشنهادی به‌عنوان «بهترین تجربهٔ حرفه‌ای» آن است که بخش‌های مرتبط با هر یک از طرف‌های درگیر برجسته‌سازی شود و پیوند دسترسی به کل «آیین‌نامه اخلاقی ICF» در یک ارتباط مکتوب گنجانده گردد. این رویکرد نه‌تنها طرف‌های درگیر را از مسئولیت‌های متخصص ICF آگاه می‌سازد، بلکه این پیام را نیز منتقل می‌کند که حرفهٔ کوچینگ، اخلاق را امری بنیادین و جدی می‌شمارد.

فدراسیون بین‌المللی کوچینگ (ICF) توصیه می‌کند ـ در صورتی‌که از نظر فرهنگی مناسب باشد ـ توافق‌نامه‌ای مکتوب به‌عنوان بهترین شیوهٔ حرفه‌ای تنظیم گردد؛ توافق‌نامه‌ای که هم از متخصص ICF و هم از تمامی طرف‌های درگیر پشتیبانی نماید. وجود یک توافق‌نامهٔ کوچینگ روشن و جامع برای تبیین و تأیید «رابطهٔ حرفه‌ای کوچینگ» ضروری است. این توافق‌نامه باید پیش از آغاز کوچینگ برقرار شود. در توافق‌نامهٔ کوچینگ، متخصص ICF می‌بایست به‌طور شفاف مشخص کند که کدام چارچوب‌های حقوقی (قوانین و مقررات) برای مدیریت تعارض‌های احتمالی به‌کار گرفته خواهند شد. این موضوع به‌ویژه زمانی اهمیت بیشتری می‌یابد که طرفین در کشورهای متفاوت با قوانین مختلف اقامت دارند و خدمات در بسترهای دیجیتال یا فضای مجازی ارائه می‌شوند. همچنین لازم است موضوع تفکیک توافق‌نامه‌ها برای خدمات وابسته ـ مانند آزمون‌های روان‌سنجی یا خدمات ارائه‌شده توسط اشخاص ثالث ـ مورد توجه قرار گیرد. این امر به‌ویژه در مواردی اهمیت دارد که متخصص ICF با همان مراجع یا حامی برای مجموعه‌ای متنوع از خدمات همکاری می‌کند.

هنگامی‌که فرایند کوچینگ از طریق یک واسطه ـ همچون پلتفرم کوچینگ، نماینده یا سازمانی که خدمات کوچینگ را برون‌سپاری می‌کند ـ تسهیل می‌شود، این متخصص ICF است که مسئولیت دارد اطمینان حاصل کند رفتار و رویه‌های حرفه‌ای او نسبت به ذی‌نفعان مستقیم (مراجع، حامی یا سایر افراد درگیر بلافصل) کاملاً با آیین‌نامهٔ اخلاقی ICF مطابقت دارد. حتی اگر قرارداد اصلی با مراجع یا سازمان حامی از سوی شخص ثالث منعقد شود و متخصص ICF تنها با آن واسطه توافق جداگانه‌ای داشته باشد، باز هم این متخصص موظف است به‌روشنی آیین‌نامهٔ اخلاقی ICF را دریابد و ـ تا حد توان خود ـ در تمامی تعاملات و تعهدات نسبت به ذی‌نفعان مستقیم رعایت و پاس بدارد. این شفافیت مسئولیت، برای حفظ معیارهای اخلاقی در سراسر فرایند کوچینگ حیاتی است.

توجه ویژه باید به دوگانگی‌ها و چالش‌های احتمالی معطوف گردد که ممکن است در همکاری با ارائه‌دهندگان پلتفرم‌ها پدید آید. حوزه‌های کلیدی که باید مورد رسیدگی قرار گیرند شامل نقش‌ها، محرمانگی و پایبندی به استانداردهای اخلاقی است. به‌عنوان نمونه، اگر دربارهٔ چگونگی یا حدود تضمین محرمانگی توسط پلتفرم ابهامی وجود داشته باشد، کوچ موظف است از ارائه‌دهندهٔ پلتفرم توضیح و شفاف‌سازی بخواهد.

یکی از شیوه‌های مطلوب حرفه‌ای آن است که متخصص ICF الگویی (تمپلیت) برای توافق‌نامهٔ کوچینگ خود در اختیار داشته باشد که بتواند بر اساس نیازهای خاص هر طرف درگیر در فرایند کوچینگ آن را اصلاح و انطباق دهد. متخصصان ICF می‌توانند یکی از «نمونه توافق‌نامه‌های کوچینگ» موجود در ابزارک اعضای ICF (Member Toolkit) را ـ پس از ورود به وب‌سایت ICF به‌عنوان عضو ـ به‌عنوان مبنایی برای تدوین الگوی اختصاصی خود به‌کار گیرند و از این طریق مطمئن شوند که تمامی مشخصات و الزامات لازم را در توافق‌نامهٔ خود گنجانده‌اند.

استاندارد 1.2
بخش 1: توافق‌نامه‌های مربوط به همکاری با مراجع و/یا حامی

به‌عنوان یک متخصص ICF، من:
1.2 حق تمامی طرف‌ها را برای خاتمه‌دادن به رابطهٔ کوچینگ در هر زمان و به هر دلیل، مشروط به مفاد توافق‌نامه، محترم می‌شمارم.

ICE برای استاندارد 1.2

یک توافق‌نامهٔ کوچینگ باید شامل بندی روشن دربارهٔ خاتمه باشد که بیان کند هر طرف می‌تواند در هر زمان و به هر دلیل، توافق‌نامه را لغو کند. یکی از بهترین شیوه‌ها آن است که در توافق‌نامهٔ مکتوب، یک سیاست بازپرداخت شفاف گنجانده شود که شرایط و ضوابط هرگونه بازپرداخت را مشخص سازد.

متخصص ICF باید همواره خواست مراجع را مبنی بر پایان‌دادن فوری به رابطهٔ کوچینگ، بی‌درنگ بپذیرد و محترم بشمارد. به همین ترتیب، متخصص ICF می‌تواند تصمیم به خاتمهٔ رابطه بگیرد، مشروط بر آنکه نقش و حضور مراجع، حامی یا دیگر ذی‌نفعان در فرایند کوچینگ را رعایت و محترم بدارد.

هنگام اعلام تصمیم به خاتمه، توصیه می‌شود متخصص ICF دلایل خود را به شیوه‌ای محترمانه و اندیشیده بیان کند؛ شیوه‌ای که تجربهٔ کوچینگ را برای تمامی طرف‌های درگیر به‌رسمیت بشناسد و گرامی بدارد، در حالی‌که محرمانگی و یکپارچگی مراجع، حامی و سایر ذی‌نفعان حفظ شود.

در هر یک از این سناریوها، متخصص ICF می‌تواند به مراجع یک جلسهٔ پایانی (closure session) پیشنهاد دهد تا بازخورد دریافت شود؛ با این تأکید روشن که چنین جلسه‌ای کاملاً داوطلبانه است و هرگز الزامی نیست. اگر مراجع ترجیح دهد رابطهٔ کوچینگ را بدون هیچ جلسهٔ دیگری، حتی جلسهٔ پایانی، خاتمه دهد، متخصص ICF موظف است این تصمیم را بدون هیچ‌گونه فشار بپذیرد. در صورتی‌که مراجع بپذیرد، جلسهٔ پایانی باید همچون دیگر جلسات کوچینگ برگزار شود و به همان معیارهای حرفه‌ای پایبند باشد.

در صورت خاتمه، متخصص ICF باید مراجع را پشتیبانی و تشویق کند تا در صورت نیاز از خدمات یک متخصص ICF دیگر یا یک منبع حرفه‌ای جایگزین بهره گیرد، به‌ویژه زمانی‌که هر دو طرف موافق باشند این تغییر به سود مراجع است.

متخصصان ICF می‌توانند از یکی از نمونه توافق‌نامه‌های کوچینگ موجود در ICF Engage به‌عنوان پایه‌ای برای خدمات کوچینگ خود استفاده کنند.

استاندارد مرتبط دیگری که متخصص ICF می‌تواند به آن رجوع کند استاندارد 4.3 است که بر اهمیت آگاهی نسبت به نشانه‌هایی تأکید دارد که نشان می‌دهند مراجع دیگر از رابطهٔ کوچینگ بهره‌ای نمی‌برد. اگر این نشانه‌ها نادیده گرفته شوند، ممکن است به خاتمهٔ رابطه از سوی مراجع بینجامند. متخصصان ICF باید به استاندارد 4.3 مراجعه کنند تا این نشانه‌ها را به‌صورت پیش‌گیرانه و در چارچوب اصول اخلاقی کوچینگ مدیریت نمایند.

استاندارد 2.1
بخش 2: محرمانگی و پایبندی به الزامات قانونی

به‌عنوان یک متخصص ICF، من:
2.1 بالاترین سطح محرمانگی را نسبت به تمامی طرف‌های درگیر، فارغ از نقشی که بر عهده دارم، حفظ می‌کنم.

ICE برای استاندارد 2.1

محرمانگی، سنگ‌بنای رابطهٔ کوچینگ است. برای یک متخصص ICF، حفظ محرمانگی فرایندی پیوسته است و باید در هر نقشی که او به‌عنوان نمایندهٔ ICF بر عهده می‌گیرد، مورد توجه قرار گیرد. حفظ محرمانگی در «بالاترین سطح ممکن» باید در تمامی تعاملات کوچینگ بدیهی شمرده شود، مگر در مواردی که استثنائات قانونی یا توافق‌شدهٔ دیگری وجود داشته باشد (ر.ک. استاندارد 2.3).

هرگونه ملاحظات شناخته‌شدهٔ مرتبط با محرمانگی که ممکن است در جریان همکاری کوچینگ پدیدار شود، باید میان همهٔ طرف‌ها مطرح، روشن و مورد توافق قرار گیرد. بخش نخست آیین‌نامهٔ اخلاقی ICF بیان می‌کند: «آیین‌نامهٔ اخلاقی ICF بر تمامی افراد یا نهادهایی که در اکوسیستم ICF جای می‌گیرند، جاری است. هیچ فرد یا نهادی در اکوسیستم ICF مجاز به چشم‌پوشی از هیچ بخش یا بندی از این آیین‌نامه نیست و همچنین اجازهٔ حذف، تغییر یا اصلاح هیچ‌یک از مفاد آن را ندارد.» در صورتی‌که امضاکنندگان تلاش کنند توافق‌هایی را منعقد کنند که محرمانگی (یا هر بند دیگری از آیین‌نامه) را محدود یا حذف نماید، متخصص ICF باید به اصل اخلاقی «رضایت آگاهانه» تکیه کند و اطلاعات کافی دربارهٔ هدف آیین‌نامهٔ اخلاقی ارائه دهد و توصیه می‌شود نسخه‌ای از آیین‌نامه را در اختیار طرف(های) قرارداد قرار دهد.

شیوه‌های پیشنهادی (Best Practices) برای متخصص ICF:

• حصول توافق (مکتوب یا غیرمکتوب) مبنی بر این‌که تمامی اطلاعات و ارتباطات مراجع/حامی، پیش از استخدام توسط مراجع/حامی، در طول فرایند کوچینگ و پس از پایان آن محرمانه باقی خواهد ماند.
• تدوین و رعایت سیاست‌های مربوط به نگهداری سوابق که از داده‌ها در برابر هکرها، سارقان و نگاه‌ها یا شنودهای ناخواسته محافظت کند؛ همچنین آموزش کارکنان یا نیروهای پشتیبان دربارهٔ اهمیت حفظ محرمانگی نسبت به تمامی طرف‌ها.
• صیانت از محرمانگی و پایبندی به سیاست‌ها/مقررات مرتبط با حفاظت از داده‌ها. این امر در استفاده از رسانه‌های دیجیتال و بسترهای نرم‌افزاری و شبکه‌های اجتماعی (مانند تلفن‌های همراه، رایانه‌ها، تبلت‌ها و …) نیز صدق می‌کند. متخصص ICF ممکن است نیازمند دریافت مشاورهٔ حقوقی در خصوص «مقررات عمومی حفاظت از داده‌های اتحادیه اروپا» (GDPR) یا قوانین مشابه در مناطق دیگر باشد. حتی هنگام استفاده از منابعی که متعلق به کوچ نیست، مسئولیت حفاظت از حریم داده‌ها همچنان بر عهدهٔ متخصص ICF باقی می‌ماند.
• آگاهی از این نکته که اگر یک متخصص ICF در همان سازمان نقشی غیر از کوچ ایفا کند، بر عهدهٔ اوست که دیگران را مطلع سازد که قوانین محرمانگی ممکن است در آن نقش متفاوت اعمال شوند. (توجه: نقش‌های دیگر می‌توانند شامل اما محدود به مشاور، تسهیل‌گر، مربی یا راهنمای تجاری نباشند).

متخصص ICF باید بداند که اطلاعات ذخیره‌شده بر روی منابع متعلق به شرکت (برای مثال: رایانه‌ها، تلفن‌ها و …) ممکن است توسط دیگران قابل دسترسی باشد؛ بنابراین، محرمانگی کامل تضمین‌شده نیست. از این‌رو توصیه می‌شود متخصص ICF بیندیشد که چگونه می‌تواند در عین رعایت الزامات حفاظت از داده‌ها، محرمانگی را حفظ کند.

استانداردهای مرتبط: 2.2 تا 2.8 و 3.7.

استاندارد ۲.۲
بخش ۲: محرمانگی و پایبندی به الزامات قانونی

به عنوان یک حرفه‌ای ICF، من:
۲.۲ توافقی روشن درباره اینکه چه اطلاعاتی و چگونه میان همه طرف‌های درگیر در فرایندهای کوچینگ مبادله می‌شود، برقرار می‌کنم.

توضیح اجرایی (ICE) برای استاندارد ۲.۲
یک حرفه‌ای ICF باید اطمینان یابد که همه افراد درگیر در فرایند کوچینگ، درک روشنی از زمان، شیوه، محتوای اطلاعات، و راه‌های مبادله اطلاعات، از جمله اطلاعات محرمانه، دارند. در فرایندهای کوچینگ چندجانبه یا در شرایطی که حرفه‌ای ICF بیش از یک نقش بر عهده دارد، اهمیت این بحث دوچندان است تا از افشای غیرمجاز یا انتقال غیرمستقیم اطلاعات میان طرف‌ها جلوگیری شود. برای نمونه، یک حرفه‌ای ICF مسئولیت دارد چارچوب و فرایند مربوط به اشتراک‌گذاری گزارش‌ها، ارزیابی‌ها، روند و نتایج آزمون‌هایی را که در بستر یک ابتکار کوچینگ اجرا می‌شوند، به‌روشنی تبیین کند.

قواعد مربوط به محرمانگی باید پیش از آغاز فرایند کوچینگ برای همه مشارکت‌کنندگان به‌وضوح روشن باشد. در استاندارد ۲.۱، «محرمانگی مطلق» شامل برقراری تعادلی میان استانداردهای اخلاقی مندرج در «کد اخلاقی»، قضاوت اخلاقی حرفه‌ای ICF، و توافق میان طرف‌ها است. حفظ محرمانگی، یک فرایند مستمر است که نیازمند ارتباطات شفاف و مداوم میان همه طرف‌های درگیر در کوچینگ می‌باشد. این توافق‌ها ممکن است در هر مقطعی از فرایند، نیازمند بازتعریف یا بازتأیید باشند.

اگرچه ICF انعقاد توافق یا قرارداد کتبی را توصیه می‌کند، حتی در توافق‌های شفاهی نیز حرفه‌ای ICF باید اطمینان حاصل کند که مفاد مربوط به اشتراک‌گذاری اطلاعات، به‌روشنی برای همه طرف‌های درگیر قابل فهم باشد.

حرفه‌ای‌های ICF که با پلتفرم‌های کوچینگ همکاری می‌کنند، می‌توانند اطلاعات تکمیلی را در توضیح اجرایی استاندارد ۲.۵ بیابند.

استاندارد ۲.۳
بخش: محرمانگی و پایبندی به الزامات قانونی

به‌عنوان یک حرفه‌ای ICF، من:
۲.۳ با مراجع(ان)، حامی(ان) و سایر طرف‌های درگیر، توافقی روشن درباره اینکه چه اطلاعات محرمانه‌ای ممکن است لازم باشد به مراجع قانونی ذی‌صلاح افشا شود (برای نمونه: فعالیت‌های غیرقانونی، الزامات قانونی، حکم معتبر دادگاه یا احضاریه، و نیز خطر قریب‌الوقوع یا محتمل آسیب به خود یا دیگران) برقرار می‌کنم.

توضیح اجرایی (ICE) برای استاندارد ۲.۳
محرمانگی، بنیانِ رابطه کوچینگ است. یک حرفه‌ای ICF تمامی اطلاعاتی را که با مراجعان/حامیان خود مبادله می‌کند، اطلاعاتی حساس و شخصی تلقی می‌نماید و موظف است چنین اطلاعاتی را در برابر هرگونه افشای غیرمجاز محافظت کند.

با این‌حال، در شرایط زیر ممکن است لازم شود اطلاعات محرمانه افشا گردد:

• دلایل تعیین‌شده در قانون:
  • حرفه‌ای‌های ICF باید از جزئیات قوانین محلی به‌خوبی آگاه باشند.*
• وقتی فرد تهدیدی معتبر برای آسیب رساندن به خود، سازمان خود یا دیگران ایجاد کند.
• هنگامی‌که حرفه‌ای ICF به‌موجب حکم دادگاه یا احضاریه ملزم به ارائه اطلاعات باشد. در این حالت، حرفه‌ای ICF باید اطلاعات خواسته‌شده توسط دادگاه یا احضاریه را ارائه دهد. (توجه: برخلاف برخی حرفه‌ها، حرفه‌ای‌های ICF در دادگاه از «امتیاز محرمانگی مراجع» برخوردار نیستند).
• دلایل تعریف‌شده در قرارداد با مراجع یا با مراجع و حامی:
  • زمانی‌که توافق کوچینگ اجازه دهد (با رضایت آگاهانه مراجع).
  • زمانی‌که توافق با حامی اجازه دهد و مراجع نیز موافقت کند.
• هنگامی‌که حرفه‌ای ICF موظف است اطلاعات پایه‌ای در مورد فرایند کوچینگ را برای دریافت یا تمدید اعتبارنامه حرفه‌ای خود ارائه دهد – بدون افشای هیچ‌گونه اطلاعات شخصی یا مربوط به مراجع. با این حال، در صورت بروز نقض محرمانگی، حرفه‌ای ICF مسئول است اجازه مراجع را کسب کند.
• هنگامی‌که حرفه‌ای ICF نیاز دارد یک پرونده را با منتور یا ناظر کوچ خود مطرح کند – بدون افشای هیچ‌گونه اطلاعات شخصی یا مربوط به مراجع.

*وظیفه حرفه‌ای ICF است که از جزئیات قوانین محلی آگاه باشد و مرجع حقوقی حاکم بر قرارداد را مشخص کند. صنعت کوچینگ در حال حاضر فاقد مقررات ویژه و حمایت‌های قانونی خاص است و مشورت با متخصص حقوقی می‌تواند سودمند باشد. در صورت بروز اختلاف، قراردادهایی که به‌طور فردی منعقد می‌شوند، طبق حقوق مدنی قضاوت خواهند شد (برای مثال: اختلافات درون قراردادهای تجاری، ادعاهای مربوط به جذب ناعادلانه مراجع و موارد مشابه). توصیه می‌شود حرفه‌ای‌های ICF در کشورهایی که امکان آن وجود دارد، بیمه خدمات حرفه‌ای ویژه کوچ‌ها را تهیه کنند.

مسئولیت حرفه‌ای ICF این است که اطمینان یابد مراجع آگاه است در چه شرایطی ممکن است وی ناگزیر از نقض محرمانگی شود. حرفه‌ای‌های ICF باید پیش از آغاز فرایند کوچینگ، موضوع محرمانگی را مطرح کنند و در قالب کتبی، درک مراجع و/یا هرگونه اصلاحیه توافق را ثبت نمایند. اگر اطلاعاتی که باید افشا شود در ابتدا در توافق ذکر نشده باشد (برای نمونه، در مراحل بعدی رخ دهد)، حرفه‌ای ICF باید رضایت مشخص مراجع(ان) را کسب کرده و اصلاحیه را پیش از نقض محرمانگی ثبت کند.

بهترین شیوه‌ها شامل موارد زیر است:

• آگاه ساختن مراجع از اینکه موضوعات مربوط به محرمانگی ممکن است در هر زمانی مطرح شوند.
• در صورتی‌که یکی از طرف‌های توافق در موقعیتی آسیب‌پذیر باشد (برای نمونه: سالمندان، بیماران، افراد دارای معلولیت، خردسالان یا بر اساس ارزیابی کوچ)، از ناظر یا سرپرست حرفه‌ای راهنمایی گرفتن.
• جست‌وجوی مشاوره اخلاقی از طریق منابعی که توسط ICF فراهم شده است.
• توجه به اینکه کوچینگ برای برخی گروه‌ها می‌تواند پیچیدگی‌های بیشتری داشته باشد و مستلزم ملاحظات خاصی در ارتباط با ویژگی‌های فردی مراجع است. مثال‌های ارائه‌شده جامع یا محدودکننده نیستند، بلکه باید به‌عنوان راهنما در نظر گرفته شوند.

مثال: کوچ‌های داخلی ممکن است در وضعیتی قرار گیرند که میان وظیفه خود در قبال سازمان و منافع مراجع کوچینگ دچار تعارض شوند.

مثال: کوچ‌های بیرونی نیز ممکن است خود را در موقعیت تعارض بیابند، جایی که در یک تعامل بیش از یک نقش بر عهده دارند.

درباره کوچینگ خردسالان:
• اکیداً توصیه می‌شود حرفه‌ای‌های ICF ملاحظات قانونی و اخلاقی مرتبط با حفظ حریم خصوصی خردسال را در نظر داشته باشند، در عین حال که نقش و مسئولیت‌های والدین و/یا قیم‌های قانونی را نیز به رسمیت بشناسند. در این زمینه، شیوه مدیریت محرمانگی بستگی به حوزه قضایی و نوع رابطه کوچینگ دارد. (توجه: برخی اصول کلی اخلاقی برای حفظ منافع مراجع خردسال در کوچینگ، همزمان با احترام به ضرورت مشارکت فرد دارای مسئولیت قانونی، قابل اعمال است).

این امر شامل اقدامات زیر می‌شود:
• توضیح روشن به خردسال و والدین و/یا قیم‌های قانونی در مورد استثنائات محرمانگی. در بسیاری از کشورها، تعهد و الزام قانونی وجود دارد که هرگونه آسیب، آزار و/یا غفلت معقول یا واقعی به مقامات ذی‌صلاح گزارش داده شود.
• توافق‌نامه باید با توجه به مباحث فوق به‌روزرسانی شود و با خردسال و والدین و/یا قیم‌های قانونی مرور گردد تا شفافیت در محتوا، انتظارات، نوع اطلاعاتی که مبادله می‌شود، چگونگی تبادل اطلاعات و به‌ویژه اینکه اطلاعات دقیقاً با چه کسی به اشتراک گذاشته می‌شود، تضمین شود.

 

برای دسترسی به منبع به اینجا مراجعه کنید: https://coachingfederation.org/wp-content/uploads/2025/03/icf-ethics-ethical-insights-and-considerations.pdf

https://coachingfederation.org/wp-content/uploads/2025/01/ICF-Core-Values-1.pdf

https://coachingfederation.org/wp-content/uploads/2021/01/ICF-Code-of-Ethics-1.pdf